2- Thailand, Khao Yai National Park

Met de bus vanuit Bangkok naar Klangdong, een klein dorpje van waar we de jungle tocht van 3 dagen hadden gepland.

Tijdens de busreis kregen we al een klapband. Geen ANWB hier dus gewoon doorrijden totdat je een garage tegen komt. Eenmaal verholpen toch maar eens vragen of we al bijna in Klangdong zijn. Een hoop kabaal uit dat vrouwtje van de bus, we waren er al lang voorbij blijkbaar. Maargoed we konden in het volgende dorp een taxi regelen. Dat bleek een daihatsu van 1m2 te zijn waarin ik mijn nek dubbel moest klappen om in te passen. Maar we zijn heel aangekomen.

De eerste indruk viel een beetje tegen. Het blijkt toch dat wanneer je je verwachtingen te hoog inzet het altijd tegen valt, wijze les voor de rest van de reis. Het was langs een snelweg, een klein rommelig terrein met één hutje. De gids zei dat ie dacht dat hij Malaria had en niet mee kon op de tocht. Dus we zouden alleen met een ranger de jungle in gaan die zelfs geen yes en no kon. Al met al even een domper. Toch maar even positief blijven op zo’n moment.

Achteraf gezien was het namelijk een enorm toffe ervaring om daar te zijn. Het hutje was eigenlijk heel knus en gezellig. Deaw, de gids, was heel aardig. En de jungletocht, dat was pas serieus een jungletocht. Geen geplaveide paden, geen toeristen, geen borden. Bepakking op onze rug en een Thaise ranger met een kapmes en een geweer die een pad baande door de dichte jungle. Alleen was het pad 1,50m hoog (zijn lengte) dus mochten wij al bukkende door de jungle heen. Heel gaaf. Diverse aapjes gezien, een enorme toekan vloog boven ons hoofd weg, alsof er een vliegtuig wegvloog zo hard klonk het. Helaas zagen we hem niet goed. Veel sporen gezien van dieren. Grote duizendpoten, grote spinnen, grote alles. Alles is hier groot behalve de mensen.

We hebben takken en bladeren gegeten. Geen idee wat, maar het zal wel voedzaam geweest zijn.

‘s Avond onze hangmatten ergens opgehangen, kamp gemaakt, vuurtje aan, eten, wiskey van onze gids. Heerlijk in de jungle.

Hij, Lam, bleef de hele nacht wakker, angstig om zich heen schijnen met zijn zaklamp. Het vuur aanhouden. Beetje onrustig. Maar we wisten natuurlijk niet waarom. Achteraf bleek dat omdat pas geleden deze plek ‘s nachts overlopen was door een kudde olifanten. Dus hij was een beetje zenuwachtig, en begrijpelijk.

De tweede dag weer een mooie wandeltocht. Twee watervallen werd ons beloofd. En dat waren echt schitterende watervallen. Helemaal na een lange tocht van zweten, zon, hitte, spinnewebben in je gezicht, muggen, is zo’n verkoelende waterval een verademing.

Het was achteraf gezien een best gevaarlijke route waar we niet hadden moeten uitglijden op sommige stukken. Maar dat maakt het ook wel weer leuk en spannend.

Dag drie van de tocht zijn we in een meer toeristisch gedeelte geweest om meer dieren te zien. Dus al met al, zeker na de eerste indruk, was het echt een te gekke tijd en zeker een aanrader om dit nationale park te bezoeken. Vooral als je niet van het toeristische gevoel bent.

‘s Avonds na de tocht een leuk restaurant opgezochts, Leo’s (kan ook niet anders dan dat het daar leuk moet zijn). Ik wilde me graag laten verrassen en de eigenaar wist wel wat te eten voor me. Uiteindelijk kreeg ik een bord met slijmerige ondefinieerbare substantie met ijs. Hmmm dat wordt smullen. Het bleken oesters te zijn. Uiteraard het duurste gerecht van de kaart, ze zijn toch westers dacht ie. En laat ik gewoon nog twee hoofdgerechten neerzetten. Uiteindelijk moest ik 3 hoofdgerechten opeten en was ik ipv de gangbare €3-5, rond de €25 kwijt. Ach dat hadden we wel verdiend.

De dag voordat we weg gingen uit Klangdong om verder naar Laos te gaan, wilde we nog een hapje eten. Nu maar niet naar Leo’s dachten we. Even iets makkelijks.

Allebei helemaal afgeserveerd door de tocht en ook toch nog niet echt een goede nachtrust gehad door het weer, misschien de gewenning, het slapen op een matje van 1cm, de honden die de hele nacht blaffen en het vroeg opstaan voor de tocht.

We zagen een leuk tentje, mensen die ons naar binnen wenkten, tafeltjes. Ik vroeg op mijn beste Thais of we wat konden eten, dat kon. Wij zitten, drinken bestellen (dat ging iemand op zijn scooter ergens halen?!). En toen vroeg ik de menukaart. Kregen we een kaart met allemaal nummers erop. Bleek het dat we in een karaokebar zaten met net even te sexy geklede vrouwen. Karaoke met een happy ending, zo’n idee kreeg je erbij. Maargoed, best lachwekkend. Drankje opgedronken en toch maar weer naar Leo’s.